Voor een deconfinement van geesten
Monaco, 13 december 2020
/ 13/12/2020
- Leestijd: 1 min
De sluiting van culturele podia en hun belangrijke rol in onze samenleving en economie is actueler dan ooit. Deze Tribune legt uit hoe belangrijk de dialoog tussen wetenschap en cultuur is om de wereld van morgen op te bouwen. Het gaat hier niet alleen om economische activiteit, maar ook om onze openheid en veerkracht ten aanzien van de huidige crisis en bij het uitvinden van de toekomst.
Het istijd om de opleving van de epidemie en de economische crisis te pareren met een opleving van enthousiasme en verbeelding. Samen met de economie moeten nieuwsgierigheid, ontdekking en creativiteit nieuw leven worden ingeblazen , zodat wij er sterker uitkomen en beter in staat zijn de grote ecologische en sociale uitdagingen aan te gaan.
Om de geesten te deconcentreren en de verbeelding weer aan te wakkeren, om de planetaire uitdagingen aan te gaan en een meer leefbare en opwindende toekomst voor te bereiden, reageren wij, want er is geen toekomst zonder Natuur, noch een toekomst zonder Cultuur.
Een Tribune op initiatief van het Oceanografisch Instituut, gepubliceerd in het Journal du Dimanche, waarvan de eerste ondertekenaar H.S.H. is. Prins Albert II van Monaco, vergezeld van 32 andere internationale ondertekenaars uit de wereld van wetenschap en cultuur: Laurent Ballesta, Charles Berling, Stéphane Bern, Sandra Bessudo, Robert Calcagno, Jean Chambaz, Xavier Darcos, Bruno David, Peter Herzig, François Houllier, Alexis Jenni, Murielle Mayette, Erik Orsenna, Vladimir Ryabinin, Enric Sala, Philippe Taquet, Valérie Verdier…
Meer artikelen
Jaar 2021
- Jaarlijkse zitting van de Nationale Academie van Wetenschappen 25/04/2021
Ter gelegenheid van de jaarlijkse zitting van de Nationale Academie van Wetenschappen in Washington, D.C., heeft Z.S.H. Prins Albert II een opgenomen toespraak gehouden ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de Toespraak over de Oceaan van Prins Albert I in 1921.
- Monaco Blue Initiative, Monaco, 22 maart 2021
Inleidende toespraak
MBI 12e editie
Le beste manier om dit te doen is een dialoog tot stand te brengen tussen de verschillende betrokkenen. Kennis, deskundigheid en middelen samenbrengen. Om gezamenlijke diagnoses, ambities en strategieën op te stellen.
Op een moment dat er grote internationale evenementen op til zijn, is het’s agenda voor 2021, zowel wat betreft het behoud van de biodiversiteit als het milieubehoud.’Océan, c’Dat is de ambitie die ons moet drijven.
- Wereld Oceaan Top, 04/03/2021
Z.S.H. Prins Albert II van Monaco noemde de huidige grote uitdagingen voor de oceanen
De vorst ging meer in het bijzonder in op de noodzaak van een efficiënt beheer van beschermde mariene gebieden, maar ook op de hoop die is gewekt door de onderhandelingen over mariene biodiversiteit in gebieden die buiten de nationale jurisdictie vallen, en op de kansen die aan de oceaan zijn verbonden in termen van energietransitie. De Soeverein herinnerde ons ook aan deze essentiële boodschap, terwijl wij denken aan de Oceaan ver van ons dagelijks leven: “Spreken over de Oceaan is spreken over ons menselijk leven hier en nu. Het betekent dat we zulke omvangrijke en complexe onderwerpen als gezondheid, energie, voeding, de economie, innovatie, handel en internationale veiligheid moeten aanpakken.
Jaar 2020
- Monaco, 13 december 2020
Voor een deconfinement van geesten
De actualiteit van de sluiting van culturele podia op en hun belangrijke rol in onze samenleving en economie is actueler dan ooit. Deze Tribune legt uit hoe belangrijk de dialoog tussen wetenschap en cultuur is om de wereld van morgen op te bouwen. Het gaat hier niet alleen om economische activiteit, maar ook om onze openheid en veerkracht ten aanzien van de huidige crisis en bij het uitvinden van de toekomst.
Het istijd om de opleving van de epidemie en de economische crisis te pareren met een opleving van enthousiasme en verbeelding. Met de economie, zijn het nieuwsgierigheid, ontdekking en creativiteit die nieuw leven moeten worden ingeblazen zodat wij er sterker uitkomen, beter in staat om de grote ecologische en sociale uitdagingen aan te gaan.
Om de geesten te deconcentreren en de verbeelding weer aan te wakkeren, om de planetaire uitdagingen aan te gaan en een meer leefbare en opwindende toekomst voor te bereiden, is ons antwoord, want er is geen toekomst zonder natuur, noch een toekomst zonder cultuur.
Een Tribune op initiatief van het Oceanografisch Instituut, gepubliceerd in het Journal du Dimanche, waarvan de eerste ondertekenaar H.S.H. is. Prins Albert II van Monaco, vergezeld van 32 andere internationale ondertekenaars uit de wereld van wetenschap en cultuur: Laurent Ballesta, Charles Berling, Stéphane Bern, Sandra Bessudo, Robert Calcagno, Jean Chambaz, Xavier Darcos, Bruno David, Peter Herzig, François Houllier, Alexis Jenni, Murielle Mayette, Erik Orsenna, Vladimir Ryabinin, Enric Sala, Philippe Taquet, Valérie Verdier…
- Internationale hydrografische organisatie, 16/11/2020
Openingstoespraak van de IHO-Vergadering door ZKH Prins Albert II van Monaco
De verwezenlijkingen van de Internationale Hydrografische Organisatie zijn een teken van de rol en de noodzaak van dit blijvende begrip van multilateralisme voor technisch overleg.
De IHO werd bijna 100 jaar geleden in deze geest opgericht en het is vandaag de dag nog net zo relevant als ten tijde van mijn betovergrootvader, Prins Albert Idie het Internationaal Hydrografisch Bureau, devoorloper van de Internationale Hydrografische Organisatie, uitnodigde om in 1921 zijn zetel hier in Monaco te vestigen, waar het sindsdien is gebleven.
- Virtuele top van staatshoofden en regeringsleiders over biodiversiteit,
New York, 30 september 2020
Beleidsmakers ondernemen actie voor natuur en biodiversiteit
Het gaat niet alleen om het behoud van een paar soorten, een paar ecosystemen of zelfs een paar zeeën. Het is een kwestie van het behoud van onze planeet, onze toekomst, ons leven.
Daarom is het zo belangrijk om te handelen, en wel nu.
- Oceaanconferentie van de Verenigde Naties, 04 juni 2020
"Een digitale oceaan: sessie gegevens en wetenschap"
Een betere koppeling van de besluiten van de politieke en economische actoren met de werkzaamheden van de wetenschappelijke gemeenschap moet meer dan ooit centraal staan in onze strategieën, omdat de koppeling tussen wetenschap, besluitvormers en publieke opinie altijd het beginsel van elk verantwoord optreden is geweest.
- Monaco Blue Initiative, 28 mei 2020
opening van de MBI #11
In de bijzondere context van de COVID-19-crisis werd de MBI die in maart in Monaco zou worden gehouden, geannuleerd en vervangen door videoconferentiesessies op hoog niveau. Bij deze gelegenheid hield Z.S.H. de Prins een belangrijke toespraak.
“Om mensen te kennen, moet men ze zien handelen” schreef Rousseau. Dit geldt zowel voor onze onderdanen als voor anderen: om onze relatie met de oceanen echt te kennen en te hopen deze te veranderen, moeten wij onszelf zien handelen ten opzichte van de zeeën. Dit is waar het Monaco Blue Initiative om draait.
- Monaco, 22 april 2020
Dag van de Aarde: Z.S.H. Prins Albert II van Monaco zendt een boodschap voor de bescherming van de Planeet
De kwetsbaarheid van de mensheid waarvan wij getuige zijn, moet ons ertoe aanzetten na te denken over onze prioriteiten en in de eerste plaats onze relatie met de natuur opnieuw uit te vinden.
Door de immense sociale en economische veranderingen die zij teweegbrengt, en die zij nog vele maanden en misschien nog vele jaren teweeg zal brengen, moet deze crisis ons ertoe aanzetten onze planeet, het klimaat, de biodiversiteit en de oceanen beter te beschermen.
Jaar 2019
COP 25 Chili - Madrid, december 2019
De "blue cop", gericht op de oceaan
In overeenstemming met zijn toezeggingen over het speciale IPCC-rapport over de oceaan en de cryosfeer heeft Z.S.H. Prins Albert II deelgenomen aan de door Chili georganiseerde COP 25, die van 2 tot en met 13 december 2019 naar Madrid is verplaatst.
We kunnen de klimaatverandering niet doeltreffend bestrijden zonder snel ambitieuze en gecoördineerde maatregelen te nemen om de oceaan te beschermen en te behouden. De wereld zal de COP25 volgen en verwacht niets minder dan een collectieve toezegging van verantwoordelijkheid om de bescherming en integriteit van ons ecosysteem van oceanen te waarborgen en verdere schade aan de aarde en alle levende wezens daarop te beperken.
- Oceanografisch Museum van Monaco, 7 november 2019
Uitreiking van de Grote Medailles Albert I
De wereldwijde druk op onze planeet raakt iedereen en treft de zwaksten het hardst. In dit verband zijn internationale solidariteit en multilaterale dialoog meer dan ooit van essentieel belang.
De oceaan, net als het klimaat, nodigt ons daartoe uit. Zij verbinden soorten, volkeren en individuen van allerlei herkomst en omstandigheden, waar zij zich ook mogen bevinden, ten goede of ten kwade, door een band die even onverwoestbaar als vitaal is.
Video afspelen
Algemene Vergadering van de Verenigde Naties - 24 sept. 2019
het vorstendom zet zich in voor het klimaat
De regering van Monaco streeft naar koolstofneutraliteit en geeft zichzelf de middelen om dat te bereiken, verklaarde prins Albert II tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. In zijn toespraak legde de Vorst ook de nadruk op de rol van de bossen en meer nog op die van de oceaan. Monaco heeft er “historisch gezien voor gekozen de wetenschap te steunen”, voegde hij eraan toe.
Klimaatverandering en de ineenstorting van de biodiversiteit zijn geen geïsoleerde crises, maar twee alarmerende symptomen van het Antrhopoceen die in synergie moeten worden aangepakt.
- Parijs, hoofdkantoor UNESCO - 29 juli 2019
Eeuwfeest van de Internationale Geodetische en Geofysische Unie
De vurige behoefte om de oceaan te beschermen heeft de tijd van ontdekking en kennis van de zeeën, die van mijn betovergrootvader, opgevolgd.
Monaco streeft ernaar zijn wil te blijven volgen en zijn nalatenschap vruchtbaar te maken door zijn boodschap te actualiseren.
Door zijn eigen initiatieven en door zijn partners voor te stellen hun eigen acties door te geven en te versterken, streeft het Vorstendom ernaar een “stem van de oceaan” te zijn…
- Monaco Blue Initiative, 25 maart 2019
opening van de MBI #10
Er is een uitspraak van de grote historicus Jules Michelet die me vaak te binnen schiet als ik dit Oceanografisch Museum binnenkom, dat hier aan de Middellandse Zee ligt.
“Het is met de zee dat alle geografie moet beginnen”.
Wij weten ook dat alle geschiedenis met de zee moet beginnen, want wij weten dat wij uit de oceaan zijn geboren en dat onze beschavingen uit de zee zijn voortgekomen.
Maar het is ook door de zee, meer en meer, dat elke economie moet beginnen.
Ik ben er zeker van dat alle politiek, moraal en filosofie meer en meer bij de zee zullen moeten beginnen.
- Monaco, Oceanografisch Museum, 16 april 2019
Vergadering van de Europese Oceanografie Centra
Ik denk dat het nodig is, zoals u zei, om een beter inzicht te krijgen in het grote publiek [sur les questions des sciences de l’océan]. Mensen houden van informatie die een verhaal vertelt, en als we hun aandacht kunnen vestigen op verschillende manieren om dat verhaal te vertellen, en op een meer boeiende manier, denk ik dat dat zeker zou helpen.
Luister naar de opgenomen toespraak in het Engels.
- Ecouter le discours (anglais) 00:00
OOK HET BEKIJKEN WAARD
Boodschap van Z.S.H. Prins Albert II van Monaco, ter gelegenheid van de 74e zitting van het Comité voor de bescherming van het mariene milieu, Londen – 13 tot 17 mei 2019, Internationale Maritieme Organisatie
Boodschap van Z.S.H. Prins Albert II van Monaco aan de directeur-generaal van UNESCO tijdens de eerste planningsbijeenkomst van het VN-decennium van de oceaanwetenschappen voor duurzame ontwikkeling – 13 mei 2019
Toespraak van Z.S.H. Prins Albert II van Monaco, op de VN-Tribune ter gelegenheid van de conferentie over de oceanen in het kader van ontwikkelingsdoelstelling 14 “Behoud en duurzaam gebruik van oceanen, zeeën en mariene rijkdommen ten behoeve van duurzame ontwikkeling” – Toespraak van Z.S.H. Prins Albert II van Monaco Juni 2017.
Bestoken uw kinderen u met vragen over de zee? Schrijf ze in voor de Snapper Club om ze een reis naar het hart van de oceanen aan te bieden.
Waar gaat het over? Een cursus van een week, georganiseerd tijdens de schoolvakanties in het hart van het Oceanografisch Museum. Het doel: jongeren bewust maken van de oceanen en hun geheimen.
KLEINE VIP STAGIAIRES
De Snapper Club is bedoeld om kinderen van 8 tot 12 jaar kennis te laten maken met de wereld van de zee en hen een hele week lang te ontvangen in het magische kader van het Oceanografisch Museum.
Omringd door een pedagogisch team nemen deze jonge ontdekkingsreizigers vijf dagen lang, van 9 tot 17 uur, deel aan allerlei spelletjes en activiteiten rond de oceanen en de dieren die er leven.
Dit is een gelegenheid om hun nieuwsgierigheid te wekken, hun dorst naar ontdekkingen te versterken en toekomstige passies en roepingen aan te wakkeren.
ZOALS DE ONTDEKKINGSREIZIGERS
Om een speelse aanpak aan te moedigen, wordt de voorkeur gegeven aan observatie en manipulatie.
Uw kinderen kruipen in de huid van de aquarianen en spelen de rol van leerling-wetenschappers: ze verzamelen microscopisch kleine diertjes in de bassins, voeren de schildpadden op het panoramaterras, ontdekken de magie van de wereld van de koraalriffen of duiken in hun verbeelding om een verhaal over de oceanen te schrijven.
Snapper Club
Voorwaarden en tarieven
350€
per kind, voor de week, inclusief maaltijden en tussendoortjes
-
Elke dag van de week, 9u tot 17u
-
8 / 12 jaar oud
-
Zomerschoolvakanties
Beperkt aantal plaatsen
GETEST EN GOEDGEKEURD
De beste mensen om erover te praten? Het zijn de kinderen zelf, natuurlijk. Zoals Arthur bijvoorbeeld: “Ik heb echt genoten van het voeren van de haaien, en het was ook geweldig om ontdekkingsreizigers te kunnen interviewen. De gastheren waren ook erg aardig. Ik hoop dat ik op een dag terug kan komen.” Of Maëlle “Het was zo goed. Ik heb veel vrienden gemaakt en ik hield van het voeren van de schildpadden. Léo bevestigt: “O ja, het was heel goed! Het zien van de haaien, de vissen, de schildpadden, ze voeren… ik vond alles aan deze cursus echt geweldig!”
Ze hebben het erover!
Ik vond het leuk om de haaien te voeren. De begeleiders waren erg aardig... en ik hoop dat ik op een dag terug kan komen!
Het was zo goed, ik hield ervan de schildpadden te voeren en ik vond het ook leuk veel vrienden te maken.
Mijn favoriete Snapper Club herinnering is... Nou, ik heb er niet zoveel, ik vind alles leuk. Ik vind alles leuk eigenlijk...
Zie ook
Op 6 mei heeft het Intergouvernementeel Panel voor Biodiversiteit en Ecosysteemdiensten (IPBES) een alarmerend rapport uitgebracht over de wereldwijde toestand van de biodiversiteit…
In 2011 is het Decennium van de Verenigde Naties voor Biodiversiteit van start gegaan, met ambitieuze doelstellingen voor verbetering tegen 2020. Met nog een jaar te gaan voor het einde van het decennium, wie weet nog dat het bestond? Wie kan tevreden zijn met de behaalde successen?
De instandhouding van 10% van de oceaan door beschermde mariene gebieden zal niet worden gehaald. Toch is het zeker op dit gebied dat de beste vooruitgang van het decennium is waargenomen. Voor het overige is de beoordeling van biodiversiteit en ecosysteemdiensten, gecoördineerd door 149 internationale deskundigen van het IPBES, bijzonder wreed. Dit werk, dat unaniem door de vertegenwoordigers van 110 landen is gevalideerd, kan niet worden bekritiseerd om zijn gebrek aan ernst. En als we de ervaring van het IPCC mogen geloven, dat 20 jaar van tevoren model staat voor IPBES, winnen de opeenvolgende rapporten aan precisie maar nooit aan optimisme.
De oceaan wordt niet gespaard
Rachel Carson schreef nog in 1950 in This Sea That Surrounds Us: ” [L’Homme] kan de oceanen niet overheersen of veranderen op dezelfde manier waarop het de continenten kon verkleinen en plunderen tijdens zijn nog korte bezetting. “Als vandaag 75% van de terrestrische milieus “ingrijpend veranderd” zijn, is 66% van de mariene milieus onderhevig aan “in toenemende mate cumulatieve effecten”.
Op het land zijn het verbruik van natuurgebieden en de versnippering ervan de belangrijkste oorzaken van het verlies aan biodiversiteit en verkleinen zij de mogelijkheden tot aanpassing aan de klimaatverandering. In zee behouden vissen de mogelijkheid te migreren om te ontsnappen aan de voortdurende opwarming van de oceaan. Botvissen lijken vandaag het minst kwetsbaar te zijn.
De overbevissing in de oceanen blijft echter massaal en wordt alleen maar erger. Een derde van de bestanden wordt nu geëxploiteerd tot voorbij de natuurlijke vernieuwingsgraad, waardoor het natuurlijk kapitaal wordt “opgevreten”.
De visserij is nu een van de meest geglobaliseerde activiteiten. Naarmate de bestanden uitgeput raakten, heeft de industriële visserij, gesteund door niet-duurzame subsidies, zich verlegd van de consumptiecentra naar de volle zee, de diepzee en de polen.
ONGELIJKHEDEN EN CONFLICTEN
De ambachtelijke visserij, die 90% van de vissers in de wereld van dienst is met slechts de helft van de vangst, wordt grotendeels beoefend in de tropische gordel. Naast overbevissing is dit gebied echter dubbel slachtoffer van de klimaatverandering: vissen verlaten dit te warm geworden gebied om naar gematigde streken te migreren, en koraalriffen liggen in de frontlinie van “hittegolven”. De oppervlakte van de riffen is sinds 1870 gehalveerd en de soortenrijkdom erodeert snel: 33% van de koraalsoorten wordt nu bedreigd. Het is echter juist deze diversiteit die de geometrische complexiteit van de riffen creëert die de voortplanting en de groei van de vissen mogelijk maakt.
Dit is een flagrant voorbeeld van de onrechtvaardigheden van de biodiversiteit: de gematigde landen, die als eersten de grenzen van de visvangst en de CO2-uitstoot hebben overschreden, zouden wel eens de winnaars kunnen zijn in de komende puinhoop!
Ook al neemt de biodiversiteit in gebieden die door inheemse gemeenschappen worden beheerd in een trager tempo af, de nieuwe wedloop om hulpbronnen verhoogt de druk op deze gebieden, wat zowel een sociale als een ecologische ramp belooft.
Het IPBES-rapport analyseert ook de zeer onrechtvaardige aard van de erosie van de biodiversiteit, terwijl de consumptie van bepaalde delen van de wereld het milieu op afstand aantast. Ook wordt benadrukt dat deze ongelijkheden “sociale instabiliteit en conflicten aanwakkeren”, terwijl “meer dan 2.500 lopende conflicten” verband houden met de toegang tot bepaalde hulpbronnen.
Wij kunnen dan ook alleen maar verheugd zijn over het voornemen van Frankrijk om de milieutop van de G7, die op 6 mei werd afgesloten, te wijden aan “de bestrijding van ongelijkheden door de bescherming van de biodiversiteit en het klimaat”. Het valt nog te bezien of er actie kan worden ondernomen, in een internationale context die momenteel niet bevorderlijk is voor een dergelijke collectieve verbintenis.
Zowel wat de biodiversiteit als het klimaat betreft, lijdt het geen twijfel dat onze planeet er de laatste paar miljoen jaar veel slechter aan toe is geweest, maar, zoals in het IPBES-rapport wordt opgemerkt, is de achteruitgang sinds het ontstaan van de menselijke soort nog nooit zo snel gegaan. Wat de variaties betreft die de mens vroeger heeft gekend, deze hebben enkele miljoenen individuen getroffen en geen tien miljard. En in die tijd bestonden er geen grenzen. Zal de mens gevangen zijn in zijn eigen versplintering?
Versnellen, maar in welke richting?
Het is waar dat de menselijke samenleving nog nooit zo ontwikkeld is geweest of zo snel in haar evolutie. Het IPBES-rapport ging in een paar uur de wereld rond. Iedereen kan de situatie in ogenschouw nemen en oplossingen bedenken.
Maar net zoals computers het papier niet hebben vervangen en telecommunicatie het luchtverkeer niet heeft geëlimineerd, heeft de technologische evolutie van de samenleving tot dusver niet bijgedragen tot het afremmen van de erosie van de biodiversiteit. Integendeel. Naarmate de levensstandaard is gestegen, is ook het verbruik van hulpbronnen toegenomen, naast de snelle bevolkingsgroei. De individuele consumptie van zeevruchten is in de afgelopen vijftig jaar verdubbeld in de wereldwijde race om dierlijke eiwitten.
“Technologie” op zich kan dus geen antwoord zijn, en onze geschiedenis heeft al minstens twee eeuwen de neiging een model van ongebreidelde consumptie te consolideren en uit te kristalliseren dat de “fundamenten” van onze planeet aantast, de diensten waarop de IPBES de aandacht heeft gevestigd: terwijl de wijdverbreide overbevissing in de afgelopen twee decennia heeft geleid tot een lichte daling van de geviste hoeveelheden, zal de verdwijning van bestuivende insecten binnenkort de landbouwgewassen aantasten.
IPBES pleit voor snelle “transformatieve veranderingen” op alle schalen tegelijk, van lokaal tot mondiaal. Om de voor de goedkeuring van het verslag vereiste eenparigheid van stemmen te verkrijgen, wordt er echter zorgvuldig voor gewaakt de oplossingen die deze algehele verandering zullen vormen, niet te specificeren. En het behoud van de biodiversiteit is een nog complexere uitdaging dan de klimaatverandering, die slechts één component is…
DE WERELD VERANDEREN
IPBES stelt expliciet: “Transformatieve verandering wordt gedefinieerd als een fundamentele systeembrede verandering waarbij rekening wordt gehouden met technologische, economische en sociale factoren, met inbegrip van paradigma’s, doelstellingen en waarden”.
Hoewel de IPBES een brede gereedschapskist van geïdentificeerde interventie-instrumenten samenstelt, benadrukt zij de diepgang van de vereiste verandering: “Hoewel de huidige structuren vaak de aandacht afleiden van duurzame ontwikkeling en de indirecte mechanismen zijn van het verlies aan biodiversiteit, is een diepgaande, structurele verandering nodig. Veranderingen met een veranderend karakter stuiten van nature op verzet van degenen die een gevestigd belang hebben bij de status quo, maar dit verzet kan in het algemeen belang worden overwonnen”.
Daarom moeten de signalen die onze samenleving sturen opnieuw worden ontworpen, door “stimulansen voor milieuverantwoordelijkheid en het wegnemen van schadelijke stimulansen”.
Om de slogan van de verkeersveiligheid te gebruiken, we zijn “Allemaal verantwoordelijk”. Maar wie is bereid zijn voet van het gaspedaal te halen, welke regering is bereid flitspalen te plaatsen als we weten dat we allemaal met hoge snelheid tegen de muur gaan?